Vandaag was het weer de dag dat ik een afspraak had met mijn psychologe. Het was weer voor t eerst dat er 2 weken tussen zaten en wat “snakte” ik erna om weer even alles door te spreken. Mijn hoofd liep namelijk over! Over om zorgen om t gezin, om vriendinnen en uiteindelijk over mijzelf. Gevecht hoe om te gaan met mensen die je mentale gesteldheid niet serieus nemen.
Dat mijn hoofd overliep en ik daar heel moe van was merkte toen ik mijn ogen amper kon open houden op de weg naar de psychologe, voor t eerst stopte ik heel even kort bij een tankstation even mn hoofd de kou in wat gelukkig hielp. Uiteindelijk was ik daar. Na even quick talk te hebben gehad, vervolg stappen bespreken. We hadden al voorbereidingen gehad voor de EMDR.
Maar toch..Vrij onverwachts kwam dan toch het moment daar. Daar gingen we dan. Enige wat ik er nu van kan zeggen is: mijn hoofd is moe, het voelde oke, maar het is afwachten wat het effect is.
Ohja en je werd en nog stukje labielere van, nog vermoeider aankomende dagen. Like Ik was nog niet labiel genoeg.. net zo “stabiel” als een Ikea kastje. Maar het komt. Eerste stap is gezet, nu het proces door en op naar volgende week…Eerst deze dagen door komen.
